Duits leren, als je vijf bent, is behoorlijk spannend. Zeker als je zowel thuis als op school altijd Engels spreekt. Maar ook voor Franse, Russische, Finse, of Kroatische kleuters op de internationale school is het even schakelen. Zij hebben immers net Engels geleerd.
,,Kopf, Schulter, Knie und Fuss, Knie und Fuss". Zingen blijft een perfecte manier om nieuwe woordjes te leren. Zeker als je lekker kunt staan en flink mag bewegen. ,,Augen, Ohren, Nase, Mund. Kopf, Schulter, Knie und Fuss." Zowel de tongen, als de spieren zijn los. Tijd nu voor een werkje.
Een paar weken geleden hebben alle Kindergarteners, oftewel kleuters prachtige zelfportretten gemaakt. Met behulp van een klein handspiegeltje, waarin ze zichzelf eens goed konden bekijken, hebben de kinderen heel nauwkeurig vastgelegd hoe hun haar, ogen, oren, neus en mond er eigenlijk uitzien. ,,Kijk hier heb ik een gat gelaten", wijst een jongetje. ,,Daar is net een tand uit". Zijn buurvrouw houdt een portret omhoog met een geweldige paardenstaart.
Vandaag gaan ze labels schrijven om op de portretten te plakken. Zodat ze straks thuis een tekening
hebben met de woorden 'Augen', 'Augenbrauen', 'Wimpern', 'Haare', 'Nase', 'Mund', 'Kopf' en
'Gesicht' erop. Kunnen hun ouders er ook nog wat van opsteken.
Tot de zomervakantie mag ik assisteren bij de kleuterlessen Duits. Net als alle andere kinderen op een internationale school, krijgen ook de kleuters vier uur per week les in de taal van het land waar de school gevestigd is. In Zwitserland leert iedereen dus Duits.
Nu het schooljaar een flink eind gevorderd is, voltrekken de lessen zich grotendeels in het Duits. En dat is leuk om te zien, of eigenlijk beter nog: te horen. Kinderen die het Schmetterling spel (vlinderspel) spelen, wijzen elkaar er in perfect Duits op dat ze aan de beurt zijn. Alleen als het 'du bisst dran', niet snel genoeg begrepen wordt, volgt er een 'it's your turn'. Moet er echter in tweetallen worden overlegd, dan klinkt er soms ineens wat Zweeds, Russisch, Italiaans, of Nederlands door de klas.
De juf en ik doen overigens driftig aan deze Babylonische spraakverwarring mee. 'Frau R.', zoals de juf wordt genoemd, is namelijk een Ierse. Zij heeft Duits gestudeerd om vervolgens in Engeland lange tijd middelbare scholieren in die taal te onderwijzen.
Door een wonderlijke speling van het lot woont Frau R. nu in een Duitstalig land. Ze spreekt de taal perfect en kan, waar nodig, natuurlijk ook in het Engels instructies geven. Wel zo handig.
Ik geniet erg van het werken op een internationale school. Behalve dat het leuk is om de hele dag met kinderen bezig te zijn, kan ik er mijn liefde voor het leren van talen naar hartelust botvieren. Zo wil ik op het schoolplein nog wel eens wat Italiaans spreken. Ook perfectioneer ik nog dagelijks mijn Engels en gaat mijn Duits er op het moment met sprongen op vooruit.
Eens kijken hoe ik dat in Nederland straks allemaal bij ga houden. Misschien dat ik daar met kinderen ook wel lekker kan zingen. 'Leder, Skulder, knaer og taer', klinkt best lekker. Of 'glowa, ramiona, kolana i palce'. Met een beetje aangepaste melodie krijgen we zelfs 'caleza, hombros, rodillas y los dedos del pie', ook best klein. Of zou ik over een poosje ook gewoon weer heel blij worden van 'hoofd, schouders, knie en teen'. Wie weet.
No comments:
Post a Comment