Repatriering, maart 2013

We hebben geen heldhaftige daden verricht aan een of ander front, of goede werken gedaan in de
oost, maar toch worden we officieel gerepattrieerd. En wel door ene Deborah uit Geneve, wier vurige wens het is - zo lees ik in haar ronkende brochure - 'to deliver an exceptional experience while we service you'.

Deborah is door de multinational waar W. voor werkt ingehuurd om alles rondom ons vertrek uit Zwitserland in goede banen te leiden. Uit het door haar toegestuurde contract, zo begrijp ik, gaat Deborah vooral de oplevering van ons appartement begeleiden. En dat is maar goed ook, want de overdracht van een huurhuis gaat ook met Zwitserse precisie.
Twee jaar terug vond W. een gezelschap van zes man verzameld, toe hij dacht enkel de huisbaas te treffen om de sleutel in ontvangst te nemen. Fout. Gewapend met lange lijsten en vergezeld van een witgehandschoende vertegenwoordigster van de huisbaas heeft hij elk hoekje en gaatje van het huis geinspecteerd.
Hoewel het huis al brandschoon was, werd hier en daar toch een miniscuul vlekje gesignaleerd dat dan meteen door de tweekoppige afvaardiging van het professionele schoonmaakbedrijf dat het hele huis eerder al gesopt had, onder handen werd genomen. Hun supervisor maakte driftig aantekeningen.
Niet te verwijderen butsen en deukjes worden ter plekke opgetekend, zodat W. daar straks zijn handtekening onder kan zetten. Ook wordt er stevig onderhandeld tussen de vertegenwoordigster van de vorige huurders en de huisbaas. Inzet: de verdwenen oven. Op de plek van de inbouw combi-oven bleek zich nu op een wankele constructie een goedkope magnetron te bevinden. Wij sleepte er - ongetwijfeld op kosten van onze voorgangers - een nieuwe oven uit.
De euforie daarover, is nu, bijna twee jaar later wel weggebt. Vooral omdat de blinkende Zwitserse schoenendoos waarin wij wonen, in die tijd veel van zijn glans verloren is. Ik heb mijn tijd in de charmange bergstaat niet gebruikt om met een tandenborstel de voegen in de
douche bij te houden. Evenmin heb ik het nodig gevonden om de twee vierkante kilometer ramen die elk Zwitsers
appartement telt overmatig vaak onder handen te nemen. En dan heb ik nog niet eens verteld dat onze woning geheel van witte tegelvloeren is voorzien. Een hulp vonden W. en ik destijds te duur. Dat varkentje zouden we zelf wel even wassen met alle pluizige hoekjes en onbestemde zwarte vegen als gevolg.
Driewerf hoera dus voor Deborah! Zij regelt 'professional cleaning' en ook fijn, onderhandelt over 'any damage or repair claims' met als oogmerk: 'to minimize eventual fees'. Desnoods regelt Deborah de hele overdracht in haar eentje 'in case you are no longer in the country'. Drie keer raden waar we begin augustus dus niet zijn.